ŁZS a łuszczyca

Bez wizyty u specjalisty niektóre zmiany na ciele potrafią być trudne do rozpoznania. ŁZS i łuszczyca to choroby skóry (dermatozy), które mają wiele cech wspólnych, a postawienie właściwej diagnozy jest możliwe dopiero po wnikliwym przeanalizowaniu konkretnego przypadku. Jak właściwie rozpoznać każdą z dolegliwości? Poznaj najważniejsze podobieństwa i różnice między ŁZS a łuszczycą.

ŁZS – objawy

ŁZS (łojotokowe zapalenie skóry) to choroba o zapalnym i przewlekłym charakterze, która prowadzi do występowania na ciele charakterystycznych zmian w postaci czerwonych, rumieniowatych plam. Wykwity pokryte są przeważnie płatami skóry przypominającymi łuskę w kolorze białym lub żółtym. Nieestetyczne zmiany najczęściej pojawiają się na skórze głowy i towarzyszy im dokuczliwy świąd. W rozwiniętej fazie schorzenia włosy szybciej się przetłuszczają, stają się osłabione i nadmiernie wypadają.

Objawy zazwyczaj pojawiają się sezonowo, głównie jesienią i zimą, a choroba przyjmuje nawrotowy charakter. ŁZS może ujawnić się u osób w każdym wieku – występuje także wśród niemowląt przed 3. miesiącem życia w postaci ciemieniuchy. Szacuje się, że łojotokowe zapalenie skóry stanowi około 10% wszystkich skórnych dolegliwości.

Łuszczyca – objawy

Łuszczyca to przewlekła choroba skóry o podłożu autoimmunologicznym. Na ciele pojawiają się drobne, płaskie grudki o wyraźnie odznaczających się krawędziach, które z czasem mogą się powiększać i tworzyć większe ogniska zapalne. Charakterystyczny dla wykwitów jest również odcień – zmiany mogą występować w odcieniach różu, czerwieni i koloru brunatnego, a ich powierzchnię pokrywa skóra przypominająca srebrną łuskę. Wyróżnia się kilka rodzajów łuszczycy, a dokładne rozpoznanie zależy od miejsca występowania zmian, wyglądu wykwitów oraz współtowarzyszących objawów, m.in. świądu, zmęczenia, bólu stawów czy gorączki. Przypadłość nie powoduje wzmożonej utraty włosów.

Za pojawienie się łuszczycy w większości przypadków odpowiedzialne są czynniki genetyczne. Pierwsze zmiany mogą wystąpić nawet u mniejszych dzieci, jednak zazwyczaj choroba ujawnia się między 16. a 22. rokiem życia, lub dopiero u osób powyżej 60 lat.

Obszary dotknięte ŁZS a łuszczycą

Łojotokowe zapalenie skóry i łuszczyca to dolegliwości, które najczęściej identyfikuje się ze zmianami na skórze głowy. Takie rozpoznanie jest słuszne, jednak dla postawienia prawidłowej diagnozy, warto przyjrzeć się pozostałym miejscom występowania wykwitów zapalnych na ciele.

Miejsca występowania ŁZS na ciele:

• łojotokowe zapalenie skóry głowy,
• powierzchnia małżowin usznych,
• skrzydełka nosa,
• okolice brwi,
• czoło i policzki (sporadycznie).

Miejsca występowania łuszczycy na ciele:

• skóra głowy,
• kolana,
• łokcie,
• plecy,
• miejsca intymne,
• dłonie, stopy, paznokcie.

Kluczowa różnica między ŁZS a łuszczycą to obecność zmian w miejscach, w których na ciele występuje wiele gruczołów łojowych (ŁZS). Łuszczycę możemy zaonserować także poza tymi obszarami.

Przyczyny występowania ŁZS i łuszczycy

Za główne przyczyny występowania ŁZS uznaje się nadmierne wydzielanie sebum przez gruczoły łojowe oraz obecność na skórze drożdży z rodzaju Malassezia (następuje reakcja obronna organizmu wobec flory saprofitycznej, która prowadzi do stanu zapalnego).

Łuszczyca należy do dziedzicznych chorób autoimmunologicznych. Czynniki wywołujące objawy u osób obciążonych genetycznie to m.in.: częste infekcje i słaba odporność organizmu, miejscowe urazy, stres, sezonowe różnice klimatyczne oraz stosowanie niektórych leków.

ŁZS a łuszczyca – leczenie

Zdiagnozowanie i podjęcie właściwej terapii przy łojotokowym zapaleniu skóry oraz łuszczycy nigdy nie przełoży się na całkowite wyleczenie. Dostępne formy kuracji skutecznie ograniczają nawrót objawów i łagodzą przebieg chorób. Leczenie zawsze należy skonsultować ze specjalistą. Przy ŁZS pacjenci najczęściej stosują preparaty przeciwgrzybicze w formie szamponów lub kremów, a w wybranych przypadkach kuracja wiąże się z przyjmowaniem litu obecnego w środkach do miejscowego podawania.

Miejscowe leczenie zmian łuszczycowych warto rozpocząć od zaprzestania drapania i stosowania preparatów na bazie witaminy D oraz kortykosteroidów. Pomocne w łagodzeniu objawów okazują się również cyklosporyny, retinoidy, a także zabiegi z wykorzystaniem promieni UV, np. fototerapia.

Pielęgnacja skóry z ŁZS i łuszczycą

W pielęgnacji skóry z ŁZS lub łuszczycą niezwykle ważną rolę odgrywa prawidłowe oczyszczenie oraz nawilżenie skóry dotkniętej zmianami zapalnymi. Kosmetyki uzdrowiskowe Dr Duda to bogate w biopierwiastki produkty, stworzone na bazie mineralnej wody siarczkowej, które pozytywnie wpływają na procesy regeneracyjne skóry łuszczycowej oraz z ŁZS.

Seria Psorino-Mineral została stworzona z myślą o codziennej pielęgnacji – kosmetyki wykazują działanie keratolityczne (rozmiękczają naskórek i likwidują łuskę łuszczycową) oraz keratoplastyczne (przyczyniają się do obudowy nowej warstwy naskórka). Skóra jest nawilżona i prawidłowo odżywiona. Dwuetapowa pielęgnacja składa się z aplikacji żelu siarczkowego oraz oliwki Dr Duda.

Warto także zastosować program czterech kroków pielęgnacji skóry łuszczycowej Dra Dudy, w tym emulsjożel oraz żel buskie SPA siarczkowe.

Żel siarczkowy Psorino-Mineral

Oliwka siarczkowa Psorino-Mineral

ŁZS a łuszczyca – tabela porównawcza

Tabela ta podsumowuje kluczowe różnice i podobieństwa między ŁZS a łuszczycą, zarówno jeśli chodzi o objawy, jak i leczenie czy pielęgnację. Dlatego też, z uwagi na to, że obie choroby mogą wykazywać podobieństwa w objawach, zaleca się konsultację ze specjalistą w celu postawienia właściwej diagnozy.