Wody siarczkowe w Polsce – Uzdrowiskowy Zakład Górniczy Las Winiarski
Uzdrowiskowy Zakład Górniczy Las Winiarski
Woda siarczkowo-siarkowodorowa słona ujęta studnią LW-1 (źródło „Zuzanna”) i LW-2 (źródło „Filip”) jest wodą wysokozmineralizowaną (zawartość ogółu rozpuszczonych składników mineralnych wynosi 12640 mg/dm3).
Zawartość siarkowodoru (H2S) i wodorosiarczków (HS-) wynosi 45-54 mg/dm3 oraz jodków (J-) 1,4-2,9 mg/dm3. Ponadto głównymi składnikami są jony: sodowy, chlorkowy, magnezowy, wapniowy, siarczanowy i wodorowęglanowy oraz mikroelementy, takie jak: brom, fluor, potas, lit, selen, krzem i bor.
Wody mineralne siarczkowe
Jednak głównym składnikiem decydującym o leczniczych właściwościach tej wody jest rozpuszczony w niej siarkowodór i produkty jego dysocjacji: wodorosiarczki i siarczki, które wraz z pozostałymi składnikami mineralnymi oddziaływają zarówno na skórę, błonę śluzową, tkanki przyległe oraz ogólnie na cały organizm. Po zabiegach poprawia się bilans siarkowy, siarka odkłada się w chrząstce, w błonie maziowej stawów i w kościach, służy do odbudowy i regeneracji tkanki łącznej.
Zabiegi przy użyciu wody siarczkowej
Balneoterapia oraz picie wody siarczkowej (krenoterapia) obejmują następujące schorzenia:
- narządu ruchu reumatyczne i ortopedyczno-urazowe,
- niektóre choroby układu nerwowego,
- schorzenia dermatologiczne,
- choroby serca i naczyń (kardiologia, angiologia),
- choroby przemiany materii (otyłość, dna moczanowa, cukrzyca),
- zatrucia i choroby zawodowe,
- niektóre choroby ginekologiczne w leczeniu zachowawczym, pooperacyjnym i hormonalnym,
- periodontopatia (stany zapalne przyzębia).
Podstawowymi zabiegami balneoterapeutycznymi są:
- zabiegi kąpielowe wannowe,
- picie wody siarczkowej (krenoterapia)
- oraz płukanie jamy ustnej pod ciśnieniem (Jankowiak i wsp. – 1971 r., Ponikowska i wsp. – 1995 r., Goszcz i wsp. – 1997 r.).
Każdy inny sposób stosowania wody siarczkowo-siarko-wodorowej słonej może mieć tylko znaczenie kosmetyczno-pielęgnacyjne.
Efekty kuracji wodą siarczkową do picia
Po kuracji pitnej wodą siarczkową, u chorych z miażdżycą zarostową kończyn dolnych uzyskano znamienny spadek cholesterolu całkowitego we krwi i LDL oraz trigliceridów, spadek agregacji płytek krwi (inicjujący powstawanie skrzepów), wzrost aktywności fibrynolitycznej i grup sulfhydrylowych (Goszcz i wsp. – 1997 r). Podobne wyniki, po kuracji pitnej wodą siarczkową „Zuzanna” uzyskał Jędrzejczak M. (2010 r), w których stwierdzono u chorych z hiperlipidemią niepoddającą się leczeniu farmakologicznemu, spadek stężenia cholesterolu całkowitego o 26%, spadek triglicerydów o 35%, spadek stężenia LDL o 15%, a wzrost HDL o 4%.
Woda siarczkowa w uzdrowiskach
Do wielu buskich sanatoriów i szpitali uzdrowiskowych ze źródła „Zuzanna” dociera krystalicznie czysta woda siarczkowa, bez ciemnego osadu nieczynnego już farmakologicznie siarczku żelazowego (Fe2S3,), ponieważ płynie rurociągiem i przewodami wykonanymi ze specjalistycznych tworzyw sztucznych niereagujących chemicznie z siarkowodorem. Ponadto cała instalacja przepływowa wody siarczkowej jest bardzo szczelna i ogranicza do minimum wydzielanie siarkowodoru o nieprzyjemnym zapachu, jednocześnie zachowując jego i pozostałych składników mineralnych stężenie zbliżone do tego, jaki występuje u źródła „Zuzanna”.